fyle

fyle
13.07.2006
13.07.2006
Dziń dybry!
Fyle może być rodzaju żeńskiego lub nijakiego. Rodzaj ż. podany jest w WSWO PWN. Rodzaj nijaki – w ortografach PWN („-li a. -lów”), a także u Karpowicza, który podaje nawet Ms. fylu (pomijam możliwą nieodmienność). Proszę o pełną odmianę dla wszystkich przypadków obu liczb rzeczownika fyle w rodzaju żeńskim oraz w rodzaju nijakim. Skąd takie rozbiezności w słownikach?
Pozdrawiam.
Fyle (pierwotnie jednostka podziału społeczeństwa opartego na systemie rodowym, później: jednostka podziału terytorialnego) to w grece rzeczownik rodzaju żeńskiego: ta fyle. Zarówno w literaturze przedmiotu, jak i w Encyklopedii kultury antycznej tylko z takim rodzajem się spotykamy. Dlatego w WSWO nie notowaliśmy już końcówki dopełniacza lm -ów i pewnie usuniemy ją w kolejnym wydaniu słownika ortograficznego. Zamieszanie w odmianie powoduje końcowe -e, sugerujące rodzaj nijaki. Ale na tym sprawa się nie kończy. Okazuje się, że częstszą formą dop. lm jest tych fyl, rzadszą tych fyli. Tak więc w mianowniku zachowujemy postać fyle (nie: fyla), a w przypadkach zależnych postępujemy tak, jakbyśmy mieli do czynienia z wyrazem fyla właśnie, czyli odmieniamy jak antresola, z obocznością w dop. lm fyl lub fyli.
Lidia Wiśniakowska, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego