W języku polskim obowiązuje zasada ortograficzna, że „w czasowniku -uje się nie kreskuje”, dotyczy to m.in. form czasowników zakończonych w bezokoliczniku na -ować, np. częstować – częstuje, hamować – hamuje.
Mamy tu do czynienia z zachowaniem bardzo starej, bo jeszcze prasłowiańskiej oboczności samogłoskowej u: ow (która występuje też m.in. w takich wyrazach, jak kuć i kowal, podkuć i podkowa, snuć i osnowa). Sam rzeczownik hamulec jest XVI-wiecznym zapożyczeniem z niem. złożenia Hemmholz, pierwotnie 'drewno do zatrzymywania kół'.