Rzeczowniki o takim zakończeniu jak hikikomori mogą być w polszczyźnie nieodmienne (jak np. pleksi lub toffi), mogą odmieniać się tylko w liczbie mnogiej (jak np. cęgi), mogą w końcu odmieniać sie przymiotnikowo (jak np. rabbi – rabbiego). W odniesieniu do osoby hikikomori ciąży ku odmianie przymiotnikowej: w internecie można spotkać nieliczne użycia formy hikikomoriego, dużo liczniejsze hikikomorich. W odniesieniu do choroby, którą dotknięte są takie osoby, hikikomori pozostaje natomiast słowem nieodmiennym.