Pisownia wykrzykników nie jest ściśle unormowana. Decyduje o niej wzgląd nie tylko na poprawność wypowiedzi, ale też na jej ekspresywność. Wykrzykniki są często terenem gier językowych bądź przedmiotem zabiegów ikonizacyjnych, mających na celu maksymalne dostoswanie ich formy do treści. Można napisać hopsasa, samym zapisem sugerując, że imitowany ruch jest szybki. Można napisać też hopsa sa, wskazując, że ruch składa się z dwóch faz. Można nawet napisać hop sa sa, przekazując obraz ruchu składającego się z trzech części. Nie wyczerpuje to listy możliwości, por. hopsasasa, hopsa sasa i in.
Z tych różnych wariantów zapis hopsasa jest chyba najczęstszy i może najbardziej neutralny. Pewnie dlatego znalazł się np. w Wielkim słowniku ortograficznym PWN.