Problem z takimi nazwami własnymi polega na tym, że w pisowni kończą się na -i, a więc powinny być odmieniane jak przymiotniki (Shirai, Shiraiego jak Kowalski, Kowalskiego). W wymowie zaś wyrazy te są zakończone na [j], a to znaczy, że zastosujemy do nich rzeczownikowy wzór odmiany (Shirai, Shiraia jak Maj, Maja).
Tego dylematu nie da się rozstrzygnąć, więc trzeba uznać, że obie możliwości są uprawnione. W razie problemu z wyborem proszę zastosować wzorzec rzeczownikowy. Trzeba też pamiętać, żeby w obrębie jednego tekstu stosować wyłącznie jeden z wymienionych wzorców.
Problem ten jest też znany za sprawą nazwisk węgierskich, np. Jokai albo Márai, o których piszą słowniki i o których była też mowa w poradni.