W przypadku imion męskich zakończonych na -e wydawnictwa poprawnościowe zalecają nieodmienność, warianty odmienne są akceptowane za względu na dość rozpowszechniony zwyczaj językowy. Zakładamy przy tym – rzecz jasna – że ta samogłoska występuje i w piśmie, i w wymowie, tak jak to jest np. w języku włoskim. Jeśli pojawiają się takie utrudnienia, o jakich Pan mówi, rozsądnie będzie zastosować się do reguły i pozostawić imię nie odmienione.
Na temat wymowy portugalskiej się nie wypowiadam, ale Polacy imię Tiago wypowiedzą [Tjago], wskutek czego nie będą mieli problemu z odmianą imienia (podobieństwo do mango). Nie odmieniamy wyrazów zakończonych na samogłoskę [u], toteż znając wymowę, pewnie odstąpimy od odmiany imion portugalskich zakończonych w na -o.