imiona zakończone na -o

imiona zakończone na -o
5.10.2006
5.10.2006
Szanowni Państwo,
czy słuszne jest moje przekonanie, że obce imiona na -o należy odmieniać, np. z Camillem Ruinim (nie z Camillo Ruinim), o Alfonsie Cuaronie (nie o Alfonso Cuaronie), z Conradem Moreno (Moreną) – nie z Conrado Moreno itd.?
Uprzejmie dziękuję
Michał M.
Pana przekonanie jest słuszne. Polszczyzna to język fleksyjny, toteż nawet dla wyrazów obcych łatwo znajdujemy wzorce odmiany, które powinniśmy stosować. Na poziomie gramatycznym nie ma przeszkód, by odmieniać imiona Camillo, Alfonso, Renato i podobnie zakończone.
Główna przeszkoda pojawia się na poziomie praktycznym: formy odmieniane nie pozwalają na jednoznaczne odtworzenie formy podstawowej imienia, np. gdy słyszymy o Conradzie Moreno, nie jesteśmy stanie ustalić, czy jego imię w mianowniku ma formę Conrad czy Conrado.
W praktyce można problem łatwo rozwiązać, podając przynajmniej raz formę mianownikową, ale jest to możliwe tylko w bardziej rozbudowanych tekstach.
Formy z Camillem Ruinim lub z Camillo Ruinim należy uznać za równoprawne, a wybór odpowiedniej należy do autora tekstu.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego