Często obu pojęć używa się wymiennie. Trzeba jednak pamiętać, że pojęcie indeksu osób jest nieco pojemniejsze znaczeniowo. Indeks osób jest rozszerzoną wersją indeksu nazwisk. Umieszcza się w nim bowiem nie tylko nazwiska, lecz także inne osobowe nazwy własne, np. nazewnicze formy starożytne i średniowieczne (np. Homer, Cicero, Albert z Aix), imiona panujących świeckich i duchownych (np. Ludwik XIV, Benedykt XVI), przydomki (np. Bolesław Chrobry, Pepin Krótki), pseudonimy artystyczne (np. Boy, Czesław Niemen), a także – jeśli publikacja tego wymaga – imiona mitologiczne, biblijne, legendarne, a nawet postaci literackich.