W pełnym korpusie PWN (bo nie cały jest dostępny publicznie) jest nawet więcej wystąpień, np. „W replice napisałem więc, że PRL to państwo przemocy, totalitarna dyktatura narzucona z sowieckiego nadania itede, itepe” (A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między Panem a Plebanem). Obie formy – itede oraz itepe – są zapisem wymowy i mają charakter potoczny. Z przykładów wynika, że wyrażają lekceważący, niedbały stosunek do treści wypowiedzi. Chętnie występują razem, gdyż wtedy ich efekt się wzmacnia.