Юлія, czyli Julija

Юлія, czyli Julija
4.04.2018
4.04.2018
Julia Tymoszenko czy Julija Tymoszenko? Obecnie obowiązuje zasada stosowania transkrypcji lub transliteracji oryginalnych imion osób z języków zapisywanych alfabetami niełacińskimi. Wyjątki pozwalają na polszczenie m.in. imion królów i książąt oraz osób, które rozpoczęły działalność przed XX w. (np. Józef Stalin). Nie udało mi się znaleźć wyjątku, zgodnie z którym powinna być Julia, a nie Julija Tymoszenko, a to ten pierwszy zapis stosują poważne źródła (np. encyklopedia PWN). Jest to błąd?
W oryginale pisze się Юлія Володимирівна Тимошенко, a więc – w myśl zasady transkrypcji wyrazów i nazw własnych z języka ukraińskiego na polski, że literę я po samogłosce oddajemy jako ja – powinno być Julija Tymoszenko (przypominam, że Ти- przechodzi w Ty-, a nie Ti-). Identycznie zresztą oddaje się w polszczyźnie rosyjskie imię Юлия – jako Julija. Mimo to w polskojęzycznych publikacjach często spotyka się z nazwiskiem Tymoszenko uproszczoną formę Julia. Jest to samozwańczy zwyczaj autorów, wynikający z pewnością z tego, że chodzi o niezwykle popularne imię żeńskie Julia, od lat zapisywane u nas w taki właśnie sposób (por. jeszcze ang. Julia, Julie, fr. Julie, niem. Julia). A zatem komuś, kto napisze w tekście Julija Tymoszenko (D. Julii), nie należy na siłę tego zmieniać na Julia Tymoszenko. Ale bądźmy też wyrozumiali dla kogoś, kto będzie pisał celowo Julia Tymoszenko
Maciej Malinowski, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego