Wymienione przez Pana przykłady nie wyczerpują zagadnienia. Nie tylko bowiem niektóre czasowniki, jak blaknąć i gęstnąć, mają w rodzaju męskim czasu przeszłego dwie formy (np. blaknął lub blakł), a w rodzaju nijakim i żeńskim tylko jedną (blakła, blakło). Bywa też na odwrót – jedna forma występuje w rodzaju męskim, a po dwie w żeńskim i nijakim, np. błysnął i obocznie błysnęła lub błysła, błysnęło lub błysło.
Jak widać, kapryśne jest zachowanie przyrostka -ną-/-nę-, gdy znajduje się on po spółgłosce. Czasem obecny jest on we wszystkich formach czasu przeszłego (np. ciągnąć – ciągnął, ciągnęła i in.), czasem obecny tylko w niektórych (por. przykłady wyżej), czasem w ogóle nieobecny (np. chudnąć – chudł, chudła i in.). W razie wątpliwości trzeba się radzić słowników.