Jołki-pałki mówił rosyjski żołnierz, jeden z bohaterów powieści Czterej pancerni i pies Janusza Przymanowskiego. Większości z nas powiedzenie to jest znane z opartego na tej powieści filmu. W języku rosyjskim pełni ono funkcję nic nie znaczącego wtrącenia, emocjonalnego wykrzyknika, podobnie jak ojej. Niektórzy autorzy twierdzą ponadto, że ma charakter eufemistyczny.
Wersji jołki połki (do rymu) nie znaleźliśmy w Korpusie Języka Polskiego PWN. Być może jest używana potocznie, ale Słownik polszczyzny potocznej PWN jej nie notuje.