kapitan Olga Kowalczyk

kapitan Olga Kowalczyk
18.09.2008
18.09.2008
Dzień dobry!
Chiałabym zapytać o to, która forma jest poprawna: kapitana Olgi Kowalczyk czy kapitan Olgi Kowalczyk.
Dziękuję
Aneta
Obie formy można zaakceptować. Gdyby słowo kapitan było rozwinięte o człony zależne, wybralibyśmy pierwszą formę, np. kapitana rezerwy Olgi Kowalczyk. Gdyby natomiast było poprzedzone słowem pani, tylko druga forma wchodziłaby w grę, tzn. pani kapitan Olgi Kowalczyk.
Mirosław Bańko, PWN
  1. 18.09.2008
    Dzień dobry!
    Dziękuję za odpowiedź na moje pytanie. Chciałabym tylko jeszcze prosić o uszczegółowienie informacji na temat: czy „członami zależnymi\'\' do słowa kapitan byłoby np. „Przedszkole imienia kapitan Olgi Kowalczyk\'\'? (Może wtedy kapitana?).
    Bardzo dziękuję za pomoc,
    Aneta
    Rzecz ma związek ze współczesnym dyskursem publicznym nt. równouprawnienia płci w języku. Zwolennicy symetrycznego traktowania płci wybraliby zapewne konstrukcję przedszkole imienia kapitan Olgi Kowalczyk, w której nie odmieniona forma rzeczownika wskazuje na płeć referentki. Zwolennicy bardziej tradycyjnego języka mogliby natomiast powiedzieć przedszkole imienia kapitana Olgi Kowalczyk, tzn. użyć odmienionej formy kapitana w znaczeniu generycznym, na oznaczenie dowolnej osoby mającej ten stopień. Zdaniem wielu autorów użycie takie jest niefortunnie, gdyż forma odmieniona może sugerować, że chodzi o mężczyznę.
    Jak już pisałem w poprzedniej odpowiedzi, prawdopodobieństwo użycia formy odmienionej wzrasta, gdy jest ona rozwinięta. Powiemy np. decyzja minister Katarzyny Hall, nie decyzja ministra Katarzyny Hall (konstrukcje tego ostatniego rodzaju, z odmienioną nazwą stanowiska, niektórzy autorzy zalecali przed wojną i krótko po niej), ale obok konstrukcji decyzja minister edukacji Katarzyny Hall spotyka się (co prawda rzadziej) konstrukcję decyzja ministra edukacji Katarzyny Hall. Być może różnica wynika stąd, że samo słowo minister funkcjonuje w języku jako tytuł (por. „Co pani minister sądzi o…?\'\'), a rozwinięte do postaci minister edukacji jest odbierane raczej jako nazwa stanowiska.
    W podsumowaniu można stwierdzić, że współcześnie przeważa tendencja do nieodmieniania tytułów żeńskich (z doktor Anną Kowalską, u prezes Jolanty Lipczak), tytuły odmienione występują jednak stosunkowo często wtedy, gdy są rozwinięte (z doktorem medycyny Anną Kowalską, u prezesa spółdzielni Jolanty Lipczak).
    Niektóre konstrukcje tu omawiane brzmią niezręcznie z formą nie odmienioną, dlatego płeć referentki dobrze jest wówczas zaznaczyć za pomocą imienia lub słowa pani (np. lepiej powiedzieć u prezes spółdzielni Jolanty Lipczak niż u prezes spółdzielni Lipczak i lepiej u pani prezes Lipczak niż u prezes Lipczak).
    Mirosław Bańko, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego