Nic się od tego czasu nie zmieniło. Rzeczownik kontrybucja w znaczeniu ‘czyjś udział w czymś, czyjś wkład w coś’ nadal nie wszedł do polszczyzny ogólnej i zapewne tak się jeszcze przez długi czas nie stanie.

Wyraz ten – pod wpływem angielszczyzny – robi natomiast zawrotną karierę w różnych odmianach środowiskowych współczesnej polszczyzny. W języku informatycznym oznacza np. ‘treść dodawaną przez użytkownika do bazy tworzonej na stronie internetowej’.

Wszystkie te zawodowe użycia kontrybucji w wyspecjalizowanych znaczeniach mieszczą się w tzw. normie profesjonalnej. Pozostaje ona wprawdzie poniżej normy wzorcowej polszczyzny ogólnej, ale sankcjonuje ona użycie tego wyrazu wraz z omawianym tu znaczeniem nie tylko w żywej mowie, lecz także w wewnętrznej korespondencji osób wykonujących określony zawód.

Na koniec warto też przypomnieć, że słowniki języka polskiego rejestrują przede wszystkim język ogólny (wspólnoodmianowy). Czyli te formy wyrazowe, które były albo są w powszechnym użyciu i są wspólnocie językowej potrzebne. Oczywiście, trafia do opracowań leksykograficznych również słownictwo z rozmaitych odmian stylowych i środowiskowych (społecznych i zawodowych), lecz – z zasady – nie jest to całość tego rodzaju leksyki. Trudno sobie zresztą wyobrazić, że dałoby się opisać w słowniku wszystkie naukowe określenia terminologiczne, potocyzmy i kolokwializmy, zapożyczenia z języków obcych, archaizmy, dialektyzmy, wreszcie wyrazy i wyrażenia pochodzące z gwar zawodowych (tzw. profesjolektów).

Brak w słowniku pod hasłem kontrybucja kolejnych definicji znaczeniowych opatrzonych kwalifikatorem środ. (= środowiskowy) nie przesądza o tym, że nie można się tym wyrazem w swojej grupie zawodowej posługiwać.