Praktyka zależy od celu, jaki się chce osiągnąć. Jeżeli autorowi zależy na oddaniu lokalnego kolorytu, może użyć obcego słowa mayor i najlepiej zapisać je kursywą dla podkreślenia, że nie jest polskie. Dopisywanie do niego polskich końcówek dałoby jednak wrażenie pewnej dysharmonii i osłabiło zamierzony efekt. Pisać z polska major byłoby zaś niebezpiecznie, bo słowo to już jest „zajęte” i jego użycie w nowym znaczeniu mogłoby prowadzić do nieporozumień, a także nasuwać niewłaściwe skojarzenia. W sumie więc słowem mayor trzeba by się posługiwać oszczędnie i wcześniej lub później sięgnąć po znanego polszczyźnie burmistrza (tak właśnie, jako burmistrza, tłumaczy angielskie mayor Wielki słownik angielsko-polski OUP-PWN). Słowa mer w tej funkcji nie polecam, gdyż kojarzone jest z Francją, a prezydent oznacza przede wszystkim głowę państwa (choć ostatnio, pod wpływem języka angielskiego, mówi się też o prezydentach klubów sportowych).
Swoją drogą to ciekawe, że w Kanadzie nie ma polskich liter. W języku polskim kanada (małą literą) stała się potocznym synonimem bogactwa, co potwierdzają słowniki.