Koreańska manhwa (oryg. 만화; wym. oryg. /ˈmɐ(ː)nβwɐ/) jest w polszczyźnie wymawiana jako [manvu̯a], a chińska manhua (oryg. 漫畫; wym. oryg. /mänxwä/, w języku mandaryńskim: /män⁵¹⁻⁵³xwä⁵¹/) jako [manχu̯a]. Jako że oba zapożyczenia leksykalne kończą się w polskiej wymowie na [-u̯a], będą miały odmianę żeńską, analogiczną do rodzimego rzeczownika uchwała, choć bez wymiany głoskowej [u̯] do [l] w celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej. Obie te formy przypadkowe sprawiają bowiem kłopot na styku wymowa – pisownia. Wprawdzie w żywej mowie bez problemu możemy powiedzieć [manvle] i [manχle], ale powstaje trudność z zapisem takiej formy. Można by pisać manhwe i manhue albo manhle i manhle, ale zapisy tego rodzaju muszą budzić zastrzeżenia. Najlepiej zatem pozostawić oba określenia w formie nieodmienionej w celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej, dodając przed nimi odmieniony jakiś wyraz pospolity, np. rozmawiali o komiksach typu manhwa (albo: manhua). Nie byłoby to zjawisko odosobnione, por. np. brak odmiany nazwiska Turnau w miejscowniku liczby pojedynczej, który jest motywowany podobnymi względami (o *Turnaue czy o *Turnale?).

Mając na uwadze powyższe zastrzeżenia, wzór odmiany obu zapożyczeń będzie wyglądał następująco:

• M. manhwa i manhua, l.mn. manhwy i manhuy
• D. manhwy i manhuy, l.mn. manhw i manhu
• C. manhwa i manhua, l.mn. manhwom i manhuom
• B. manhwę i manhuę, l.mn. manhwy i manhuy
• N. manhwą i manhuą, l.mn. manhwami i manhuami
• Ms. o manhwa i manhua, l.mn. manhwach i manhuach

Oryginalna odpowiedź z 21 grudnia 2022 r. została poprawiona 27 grudnia 2022 r. w związku z uwagami zgłoszonymi do Poradni, a dotyczącymi wymowy oryginalnej obu wyrazów. Za nadesłane uwagi serdecznie dziękujemy.