Kilka rzeczowników męskich o strukturze C + e + C (gdzie C oznacza spółgłoskę) tworzy celownik z nietypową dziś końcówką -u, por. pies – psu, lew – lwu, łeb – łbu, a także obocznie człek – człekowi lub człeku. Przez analogię inne jednosylabowe rzeczowniki o strukturze C + e + C mogą być odmieniane podobnie, ale norma jest w tym wypadku nieubłagana i formy mchu oraz lnu akceptuje w funkcji dopełniacza (pierwszą też w funkcji miejscownika i wołacza), ale nie celownika.