Zastanawiam się, czy to pytanie nie jest elementem kampanii promocyjnej książki ;-).
We fragmencie zamieszczonym w Internecie odnalazłem zdania: „Bo w tamtych czasach wojsko raczej do kościoła nie chodziło. Nie to, co teraz. Teraz wojsko wali do świątyń jak w dym. Przy każdej okazji. Nawet bez. Z tego, co wiem, nikt z naszej kompanii nie skorzystał z propozycji sierżanta. Zaraz, zaraz. Coś mi mereszczy. Może chłopcy ze Śląska? Nie pamiętam. Ja w wolnych chwilach przeczytałem całą pułkową bibliotekę”.
Język utworów Macieja Malickiego jest bogaty i ciekawy. Nawet więc gdy nie udało mi się znaleźć szukanego czasownika ani w słownikach języka ogólnego, ani slangowych, ani dialektalnych, wierzyłem, że nie jest to autorski neologizm.
Sądzę, że to zapożyczenie z języka rosyjskiego. W słowniku Władimira Dala z końca XIX wieku znajduje się informacja, że mierieszczit' znaczy m.in. 'migać (w oczach), majaczyć', a częstsze współcześnie mierieszczit'sia – 'wydawać się, zdawać się (niejasno, w dali, w półmroku, jak pijanemu)'.
Etymologicznie mierieszczit' związane jest ze słowami mrok i zmierzch (staropolskie zmierzk), chociaż do kontekstu z Sagi ludu da się podstawić ogólnopolski czasownik świtać.