Widzę, że w interncie sporo się pisze o „Wolontariacie Miast Gospodarzy”. Nie czytałem szczegółów, ale jeśli jest to oficjalna nazwa, to pisanie jej wielkimi literami jest uzasadnione.
Dywizu zasadniczo nie powinniśmy stosować: jego użycie wskazywałoby, że desygnat jest w połowie miastem, w połowie gospodarzem (taką ludzko-urbanistyczną hybrydą) i że w konstrukcji miasto-gospodarz składniki są równorzędne. Tymczasem nie są, drugi jest przecież określeniem pierwszego.
Używając tej nazwy jako pospolitej, należałoby więc pisać na przykład: „Ilu kibiców przyjedzie do miast gospodarzy mistrzostw?”. Jak widać jednak, nie jest to zdanie udane, gdyż konstrukcja miast gospodarzy może być odczytana mylnie tak, jakby chodziło o miasta należące do gospodarzy mistrzostw. Doraźnie poradzimy sobie, zmieniając budowę zdania, np. „Ilu kibiców będą gościć miasta gospodarze mistrzostw?”.
Dywiz usunąłby dwuznaczność i jako redaktor tekstu pewnie bym zapisu z dywizem nie poprawił. Jest zresztą trochę zwyczajowych nazw pisanych z dywizem wbrew zasadom ortografii, np. powieść-rzeka – w tej pisowni (pewnie za francuskiem roman-fleuve) figurująca w Słowniku terminów literackich. Jeżeli jednak chce być Pani w całkowitej zgodzie z zasadami polskiej pisowni, to należałoby pisać miasta gospodarze, cierpiąc niewygody wynikające z potencjalnej dwuznaczności tej konstrukcji w przypadkach zależnych.