Jest to wyraz rodzimy, utworzony według produktywnego modelu słowotwórczego: „czasownik + -idło” (por. formacje analogiczne: czernidło, kadzidło, kropidło, mazidło, także malowidło, mamidło). Współczesne monidło jest w pewnym sensie wariantem fonetycznym starego wyrazu mamidło. Formacja ta została bowiem utworzona od czasownika monić – znanego bardziej jako manić lub mamić – formantem -idło. Poświadczona w polszczyźnie XX w.; w znaczeniu podstawowym oznacza portret (najczęściej ślubny) zrobiony na podstawie zdjęcia, wyraźnie jednak upiększony (np. korekta twarzy, dodatkowe ozdoby, bogatszy strój).
W znaczeniu ogólnym, strukturalnym monidło to ‘coś, co zachwyca, pociąga’, także ‘zwodzi, łudzi, mami’.