Tradycyjna forma, której i dziś można używać, brzmi na Słowacji. Nowszy wariant w Słowacji, upowszechniony po powstaniu państwa słowackiego w 1993 roku, jest raczej urzędowy, a w oczach niektórych osób zapewne też bardziej „polityczny”. Można utrzymywać, że podkreśla suwerenność państwową kraju, ponieważ z nazwami państw łączymy zwykle przyimek w, a nie na.
Przypomina to sytuację Litwy, o której pisano najpierw w Litwie i do Litwy, nawet gdy była częścią państwa polsko-litewskiego. W XIX wieku upowszechniły się formy, które przeważają i dziś, tzn. na Litwie i na Litwę, ale w dwudziestoleciu międzywojennym niektórzy autorzy wrócili do form starszych, być może w geście kurtuazji wobec odrodzonego państwa litewskiego.