W Syberii to forma rzadka, w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN nie potwierdzona (jest tam za to forma na Syberii), w niektórych innych publikacjach oceniana wręcz jako błąd. W towarzystwie przymiotnika obie te formy są rzadkie, tak iż na podstawie Korpusu Języka Polskiego PWN trudno ustalić przewagę jednej nad drugą. Budzącą wątpliwość formę z przyimkiem w znalazłem w Historii powszechnej 1871–1918 Janusza Pajewskiego: „Interwencja zbrojna rozwijała się w trzech punktach –- na północy (Murmańsk), na południu (Kaukaz, Krym, Odessa) i wreszcie w Syberii Wschodniej”. Ciekawe, że autor użył jej tu za cenę pewnej dysharmonii (po dwóch kolejnych przyimkach na można by się spodziewać trzeciego).
Według danych wyszukiwarki Google wyrażenie w Syberii Zachodniej jest ok. 10 razy rzadsze niż na Syberii Zachodniej, ale samo w Syberii jest ponad 200 razy rzadsze niż na Syberii. Wynika stąd, że dodanie przymiotnika do rzeczownika Syberia, używanego zasadniczo z przyimkiem na, a nie w, nie jest obojętne składniowo.
Podobny – a nawet bardziej wyrazisty – efekt obserwujemy w połączeniach z innymi nazwami krajów i krain, używanymi tradycjnie z przyimkiem na. Na przykład przewaga liczebna wyrażenia na Węgrzech nad połączeniem w Węgrzech jest ok. 200-krotna (dane wg wyszukiwarki Google), natomiast połączenie na wschodnich Węgrzech udało mi się znaleźć w Internecie tylko raz, podczas gdy we wschodnich Węgrzech – ponad 800 razy.
Reasumując, wyrażenia na Syberii Zachodniej i w Syberii Zachodniej uważam za jednakowo poprawne.