Udawać w znaczeniu 'czynić pozory czegoś' zwykle występuje w aspekcie niedokonanym. Jest to widoczne zwłaszcza w zaprzeczonej formie tryby rozkazującego: „Udaj wtedy, że nic się nie dzieje” – czytamy w CKM, ale na nie udaj nie mogę przytoczyć ani jednego przykładu. Nie ma takich w Korpusie Języka Polskiego PWN i sam też nie potrafię nic sensownego wymyślić. Zresztą nie zaprzeczonej dokonanej formie rozkaźnika odpowiada zwykle forma zaprzeczona niedokonana, por. „Poczekaj na mnie – Nie czekaj na mnie” (dziwnie zabrzmiałoby „Nie poczekaj na mnie”, chyba że jako groźba: „Nie poczekaj na mnie, a zobaczysz!”).