Słowo niepoprawny ma wiele znaczeń. Kiedy dodajemy je do rzeczownika oznaczającego cechę człowieka, często myślimy o tym, że tej jego cechy nie da się usunąć – np. niepoprawny optymista nie daje się poprawić i zawsze, mimo okoliczności, optymistą pozostaje. Kiedy mówimy, że ktoś jest po prostu niepoprawny, zazwyczaj go potępiamy, myślimy o jakiejś jego wadzie lub zbiorze wad.
W drugim, częściej występującym znaczeniu, słowo to wiąże się ze stosunkiem do reguł, zasad lub odpowiedniości. Jest wtedy antonimem słowa poprawny. Niepoprawne zachowanie to zachowanie niewłaściwe, nieodpowiadające regułom, normom. Niepoprawna odpowiedź to odpowiedź niewłaściwa (inna niż właściwa). Niepoprawne wnioskowanie prowadzi nas do nieprawdziwych lub niesłusznych sądów. Bardzo często słowo to odnosi się do języka i mówimy o niepoprawnych formach, niepoprawnych użyciach słów, niepoprawnej składni. Myślimy wówczas o tym, że dana forma, pewne użycie słowa, określona budowa zdania itp. – są niewłaściwe od strony reguł jezykowych: gramatycznych, frazeologicznych, stylistycznych.
Myślę, że taka odpowiedź nie jest niepoprawna.