nieskończenie wymiarowy

nieskończenie wymiarowy
13.10.2008
13.10.2008
Przestrzeń nieskończeniewymiarowa czy nieskończenie wymiarowa? Nieskończenie w tym wypadku pełni funkcję liczebnika nieokreślonego czy przysłówka? Jeśli przysłówka, czy można w takim razie zastosować zasadę [134] WSO? Analogicznie do czysto naukowy? Czy też można wyraz ten potraktować jako skostniały termin i pisać łącznie jak lekkostrawny? W słowniku PWN skończeniewymiarowy napisane jest łącznie. Ale chciałabym zrozumieć, dlaczego.
Dziękuję.
Nieskończenie jest przysłówkiem. Stosowanie zasady [134] jest w tym wypadku trudne, bo wśród wyrazów wymienionych tam jako scalone mamy tylko takie, które są w częstym użyciu. Nieskończenie wymiarowy to wyrażenie specjalistyczne, rzadko używane, trudno więc uznać, żeby mogło skostnieć.
Wyrażenie skończeniewymiarowy, które podaje Wielki słownik ortograficzny, pochodzi z terminologii matematycznej (o czym słownik informuje). Zaciekawiony takim zapisem, przejrzałem teksty dostępne Google’owi, i okazało się, że matematycy zwykle piszą je rozłącznie.
Pisownię łączną można by uzasadniać, tłumacząc, że chodzi tu o termin naukowy, stosowany w niewielkiej liczbie tekstów. Gdybym sam chciał użyć takiego zapisu, dodałbym przypis z wyjaśnieniem.
Jeśli jednak nie jest to tak ważne, najlepiej zgodzić się na zapis nieskończenie wymiarowy.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego