nora-obora

nora-obora

30.05.2024
30.05.2024

Szanowni Państwo!

W popularnym polskim thrillerze prawniczym bohaterowie określają jedno z pomieszczeń w kancelarii terminem noraobora. Wyraz ten występuje w tekście nie tylko w mianowniku, spotykamy wyrażenia „do noryobory” i „w norzeoborze”. Czy taka pisownia jest poprawna, czy też powinien zostać użyty dywiz: nora-obora, do nory-obory, w norze-oborze?


Z wyrazami szacunku

Student

W polszczyźnie pisownia tego rodzaju dwuczłonowych rzeczowników o członach równorzędnych, które mają wewnętrzną fleksję, wymaga użycia łącznika. Napiszemy zatem:

  • nora-obora (nory-obory, norze-oborze itd.),

por. też:

  • cud-dziewczyna (cud-dziewczynie, cud-dziewczynę itd.),

  • laska-parasol (lasce-parasolowi, laskę-parasol itd.),
  • ława-stół (ławy-stołu, ławie-stole itd.),
  • klub-kawiarnia (klubu-kawiarni, klub-kawiarnię itd.).
Adam Wolański
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego