Wołacz od imienia Jakub brzmi zasadniczo Jakubie, ale w języku potocznym częsta jest równobrzmiąca z mianownikiem forma Jakub. To samo dotyczy wielu innych imion, np. „Jak się masz, Filipie?”, ale „Cześć, Filip!”. Proszę zwrócić uwagę, że swoboda wyboru (ograniczona względami stylistycznymi) dotyczy wołaczy używanych w izolacji, a więc nie wchodzących w związki składniowe, por. „Drogi Jakubie!”, a nie „Drogi Jakub!”. Inna rzecz godna uwagi, to konieczność wydzielenia takiego wołacza (ewentualnie z zależnym przymiotnikiem) przecinkiem, np. „Witaj, Jakubie”, „Witaj, drogi Jakubie” (przecinki w pytaniu dostawiłem, w wersji, którą otrzymaliśmy, ich nie było).
Mam nadzieję, że powyższa odpowiedź jest poprawna i może nawet poprawniejsza od innych. Można by powiedzieć też, że jest bardziej poprawna. Nie można natomiast powiedzieć bardziej poprawniejsza, bo w takiej konstrukcji mielibyśmy skrzyżowanie dwóch wzorców stopniowania. Fachowo taką krzyżówkę określa się jako kontaminację.