ofiarować – ofiarowywać

ofiarować – ofiarowywać
14.05.2014
14.05.2014
W języku kościelnym częste są formy ofiaruję/ofiarujemy w odniesieniu do teraźniejszości ('robię/robimy to teraz'). Niekiedy spotyka się też formy ofiarowuję/ofiarowujemy (również 'teraz'). Jaka jest różnica gramatyczna między nimi (chodzi o aspekt czasu)? Mogłoby się wydawać, że ofiaruję dotyczy przyszłości, a ofiarowuję teraźniejszości.
Ofiarować jest czasownikiem dwuaspektowym, dokonanym i niedokonanym. Zdanie „Ofiaruję Ci rękę” można więc rozumieć dwojako: jako obietnicę ('Kiedyś to zrobię') albo jako oświadczyny ('Chcę być twoją żoną'). Teoretycznie wchodzi w grę jeszcze trzecia możliwość, mało prawdopodobna: 'Ciągle ponawiam oświadczyny, a ty nic'.
Ofiarowywać natomiast to czasownik jednoaspektowy, niedokonany. Mało prawdopodobna intencja wyrażona w trzecim przykładzie w poprzednim akapicie tu okazuje się całkiem realna: „Od roku codziennie ofiarowuję ci rękę”. Teatralnie to brzmi, ale gramatycznie jest w porządku.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego