Etymologiczne znaczenie ortoepii to 'poprawna wymowa', ale wyraz ten zaczął funkcjonować jako synonim poprawności językowej w ogóle, o czym świadczy tytuł pierwszego, przedwojennego wydania słownika poprawnej polszczyzny Stanisława Szobera: Słownik ortoepiczny: jak mówić i pisać po polsku.
Uzasadniony był ów tytuł o tyle, że język to przede wszystkim mówienie. Świadectwa tego widać w utartych zwrotach: „Tak się nie mówi po polsku” – oponujemy czasem, widząc, co ktoś do nas napisał. „Co autor chciał przez to powiedzieć?” – zastanawiamy się, czytając czyjąś książkę. „Czy pani mówi po angielsku” – pytamy, nawet jeśli chodzi nam wyłącznie o komunikację mailową.