Przymiotnik od wyrażenia sztuczna inteligencja
Wielce szanowna i potrzebna Poradnio.
Ostatnio coraz częściej słyszy się o sztucznej inteligencji, a zapewne to dopiero początki stosowania tego terminu. Niewątpliwie zajdzie potrzeba ukucia utworzonego od niego przymiotnika. Jaki byłby zgodny z językiem polskim? Słyszałem ejajowy, wygodny, bo krótki, ale brzmi dziwnie, z kolei sztucznointeligentny jest długi, a człon -inteligentny kojarzy się z inteligentem, a nie inteligencją, czy nie lepszy byłby inteligencyjny, jak tolerancyjny, a nie tolerantny od tolerancja.
Serdecznie pozdrawiam
Janusz
Szanowny Panie,
przymiotnika od wyrażenia sztuczna inteligencja nie da się stworzyć – nomen omen – sztucznie. Tego rodzaju formacje powstają w naturalnych procesach nazewniczych. Ktoś tworzy neologizm i wprowadza go do obiegu języka. Inni z kolei – jeśli uznają daną konstrukcję za funkcjonalną – podchwytują ją i powielają.
Na razie w uzusie konkurują dwie formy, z których jedną uznał Pan za „dziwną”, a drugą – za „długą”, por.
- Choć oczywiście korzystamy z tego wzrostu popularności, powiększając nasz AI-owy zespół i szukając kolejnych możliwości wykorzystania sztucznej inteligencji.
- Dzięki temu organizacja może tworzyć nowy, AI-owy „mózg” firmy.
- Piotr opowie nam o tym, co musi posiadać zespół realizujący typowy projekt AI-owy.
- Pozostali albo zostaną zastąpieni przez swoje sztucznointeligentne odpowiedniki, albo będą przez nie kontrolowani.
- Sztucznointeligentny kolaż wykonany techniką mordu na pikselach.
Druga z form pojawia się również w tytułach tekstów specjalistycznych i naukowych, por. np.
- Analiza sztucznointeligentna
- Język sztucznointeligentny
- Sztucznointeligentne systemy ustalające trasę
- Sztucznointeligentne urządzenie wspomagające diagnostykę łagodnych zaburzeń poznawczych
Przymiotnik inteligencyjny jest poprawnie utworzonym derywatem. Problem z nim jest jednak taki, że jako formacja słowotwórcza jest nieprzejrzysty znaczeniowo w kontekście sztucznej inteligencji. Jak pokazuje uzus, rodzimi użytkownicy języka oczekują od nowo tworzonego derywatu, że w swojej budowie będzie się odwoływał nie tylko do podstawy rzeczownikowej, lecz również przymiotnikowego członu określającego rodzaj tejże inteligencji. Czas pokaże, która z form ostatecznie przyjmie się w języku. Czy któraś z dwóch obecnych, czy też jakaś zupełnie nowa?
Łączę pozdrowienia