We współczesnej polszczyźnie obserwujemy silną tendencję do zastępowania form wołacza imion kobiet i mężczyzn (por. np. Marto, Andrzeju) formami mianownika, o czym świadczą użycia składniowe wymagające wołacza, por. np. Marta, kiedy wrócisz? albo Andrzej, daj mu spokój! Tym samym formy mianownikowe stały się funkcjonalnymi wołaczami.

Zarówno formy z tradycyjnym wołaczem, jak i tym funkcjonalnym należy uznać za poprawne, przy czym pierwsza z form jest właściwsza dla normy wzorcowej, druga zaś – dla potocznej (użytkowej).