Doktora i magistra
Szanowni Państwo
Zwracam się z prośbą o pomoc w sprawie coraz bardziej obecnych w naszym języku feminatyw. Czy formy takie jak magistra i doktora są poprawne i zalecane? A jeśli tak, to czy należałoby dołożyć kropkę po skrócie mgr i dr w przypadku stosowania ich u kobiety?
Pytam ponieważ za kilka tygodni będę zmieniać pieczątkę, gdzie znajdzie się mój nowy tytuł naukowy (dr n. med.) i jeśli mogę być doktorą, chętnie z tej możliwości skorzystam.
Z góry bardzo serdecznie dziękuję za pomoc.
Szanowna Pani,
polszczyzna ma bardzo duże możliwości tworzenia form żeńskich (od dawna funkcjonują przecież takie nazwy jak aktorka, nauczycielka, dziennikarka, wykładowczyni, promotorka itd.), jednak nie wszystkie z nich są używane i akceptowane przez ogół użytkowników języka. Nie każdy chce mówić (o sobie lub o innych) na przykład: profesorka, pracownica / pracowniczka naukowa, choć nazwy profesorka, pracownica / pracowniczka funkcjonują od dawna w polszczyźnie (jednak mają na ogół odniesienie do kobiet niezajmujących się działalnością naukową). Ostatnio pojawia się coraz więcej nazw wprowadzających symetrię płciową, np. doktorka, magisterka, jednak przez część społeczeństwa są one odbierane jako nienaturalne, a zatem użycie ich w oficjalnych dokumentach może być uznane za nacechowane. Z drugiej strony, im częściej będą się one pojawiać, tym szybciej przestaną dziwić.
Jednocześnie zachęcałabym, jeśli jest wybór między nazwami typu (ta) doktora, (ta) ministra, (ta) premiera, (ta) magistra a doktorka, ministerka, premierka, magisterka, do posługiwania się tymi drugimi. Nie mają one (wbrew temu, co sądzą niektórzy) charakteru zdrabniającego (ministerka nie jest przecież zdrobnieniem rzeczownika minister), zostały utworzone w sposób typowy dla nazw żeńskich (por. aktor – aktorka, lekarz – lekarka itd.). Tymczasem nazwy typu (ta) doktora, (ta) ministra, (ta) premiera są utworzone według modelu, który obecnie nie służy do urabiania nazw żeńskich od męskich.
Z pozdrowieniami
