Przywołane w pytaniu wyrażenia nie są tytułami dzieł (zapisywanymi kursywą lub w cudzysłowie), lecz określeniami terminologicznymi stosowanymi w historii sztuki oraz sztukach plastycznych.

Grupa Ukrzyżowania oznacza przedstawienie ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa w asyście postaci biblijnych zgromadzonych pod krzyżem. Zazwyczaj wśród osób stojących pod krzyżem znajdują się Maria Magdalena i Jan Ewangelista. Określenie to jest wyrażeniem pospolitym zapisywanym od małych liter: grupa ukrzyżowania. Zasady pisowni słownictwa religijnego dopuszczają jednak użycie wielkiej litery w nazwach mających charakter symboli religijnych (dla podkreślenia szczególnej ważności). Dlatego też w uzusie najczęściej spotkać można zapis rzeczownika ukrzyżowanie od wielkiej litery, por.

• Na belce tęczy umieszczonej na przejściu z nawy do prezbiterium umieszczono grupę Ukrzyżowania.
• Wewnątrz belka tęczowa z grupą Ukrzyżowania z 1765 r.
• Z najstarszych zabytków przetrwała grupa Ukrzyżowania, bogato zdobiona ambona oraz dwa epitafia, które nie uległy zniszczeniu po zajęciu miasta przez Sowietów.
• Zdarzają się także nagrobki zwieńczone grupą rzeźbiarską, np. Świętą Rodziną lub grupą Ukrzyżowania.
• Znajdujące się natomiast ołtarze wraz z grupą Ukrzyżowania na tęczy nadają wnętrzu charakter kościoła katolickiego.

Z podobnym zjawiskiem mamy do czynienia w wypadku wyrażenia pospolitego scena ukrzyżowania, por.

• Epitafium ze sceną Ukrzyżowania.
• Ikona czterokwaterowa ze sceną Ukrzyżowania, 1. poł. XIX w.
• Kwatera ołtarzowa ze sceną Ukrzyżowania, pocz. XVI w.
• Na ikonie spotykamy trzy grupy postaci oraz tło, a cała scena Ukrzyżowania jest jakby podzielona na górną i dolną.
• Wielopostaciowa scena Ukrzyżowania należąca do tzw. typu historycznego.