Słowniki (ortograficzny i poprawnościowy) nie rozstrzygają tej sprawy. W uzusie można spotkać dwie formy: yorkshirski albo jorkszyrski, a więc częściowo spolszczoną (pozbawioną e niemego i konieczności stosowania apostrofu) oraz całkowicie zaadaptowaną na poziomie pisowni, por.

Gdy bywał bardzo czymś pochłonięty, zwykł był mówić swą specjalną yorkshirską gwarą, choć zwykle uważał na siebie, by go Mary mogła lepiej rozumieć.

W drugiej połowie czterdziestego drugiego roku yorkshirski z pochodzenia właściciel wydzierżawił „Mansor Grange” amerykańskim władzom wojskowym […].

– Ty tyż, Barnaby - wtrąciła Victoria Lunkchurch, z yorkshirskim akcentem równie ciężkim jak jej biodra.

W dziełach Branwella znajdujemy te same sceny, dialogi, a nawet prototypy głównych bohaterów „Wichrowych Wzgórz” – na przykład Josepha, który występuje wprawdzie pod innym imieniem, ale wypowiada niemal dosłownie te same kwestie w jorkszyrskim dialekcie, w którym żadna z sióstr Branwella nie pisała.

Jego twórczość cechuje nowatorstwo: był prekursorem gatunku fantasy, twórcą europejskiego poematu psychologicznego, do swoich utworów wprowadził unikalny dialekt jorkszyrski.