Jeżeli nadajemy jakiejś instytucji imię człowieka powszechnie znanego (np. pisarza, polityka, wojskowego), to podawanie informacji, które by precyzowały jego funkcję, tytuł czy stanowisko, jest oczywiście zbędne. Jeżeli zaś chcemy nadać na przykład szpitalowi imię człowieka znanego wyłącznie w środowisku medycznym, to dobrze jest jego nazwisko poprzedzić skrótem słowa doktor bądź profesor. Taka jest zresztą praktyka – por. Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej czy Szpital Kliniczny Akademii Medycznej im. prof. Władysława Szejnacha.
Pełnej tytulatury nie podaje się ze względów praktycznych; byłoby to niewygodne w codziennej komunikacji językowej (i ustnej, i pisemnej). A ponadto każdy użytkownik języka domyśla się, że jeśli placówka medyczna nosi imię doktora, to na ogół doktora medycyny itd.
Warto wspomnieć przy okazji, że istnieje jeszcze jeden – znacznie rzadszy – zwyczaj nazewniczy. Bywa, że w oficjalnej nazwie instytucji pominięty jest wyraz imienia (w skrócie: im.), np. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W ten sposób nazywane są instytucje noszące imiona osób nie tylko powszechnie znanych, ale też sławnych.