perfidne kłamstwo
Szanowni Państwo, od pewnego czasu zmagam się ze znaczeniem przymiotnika perfidny, a dokładniej z jego składowymi. Czy jedno z najczęstszych połączeń, „perfidne kłamstwo”, może oznaczać kłamstwo popełnione ad hoc, w sytuacji nagłego, nieoczekiwanego przyłapania na czymś dla kłamiącego niekorzystnym, np. z lęku przed konsekwencjami, czy raczej kłamstwo przemyślane, zaplanowane, obliczone na szkodę okłamywanego? Byłabym wdzięczna za Państwa opinię.
Przymiotnik perfidny pochodzi od łacińskiego perfidus, czyli ‘celowo (świadomie) niedotrzymujący wiary, wiarołomny, zdradziecki, oszukańczy, podstępny, zdradliwy, przewrotny, nieuczciwy’.
Kłamstwo z natury rzeczy jest działaniem intencjonalnym. Kiedy ktoś kłamie perfidnie, to nie tylko świadomie wprowadza kogoś innego w błąd, ale – bo na tym polega perfidia – chce uzyskać jak najwięcej korzyści dla siebie przy równoczesnym wyrządzeniu jak największego zła osobie okłamywanej. Nie ma tu znaczenia to, czy takie kłamstwo jest planowane tygodniami, czy też wymyślane ad hoc.
Perfidnym kłamstwem możemy również nazwać takie twierdzenia niezgodne z rzeczywistością, które mają na celu ukrycie czyichś nikczemnych działań przed innymi.
