Chodzi o względy emocjonalne: w użyciu wielkich liter przejawia się swoiste wartościowanie wydarzeń historycznych i szczególny stosunek do nich. Przepisy ortograficzne na to pozwalają, nie wypowiadają się natomiast na temat używania małych liter do zapisu tego, co normalnie pisane jest wielką literą. Tymczasem mechanizm obu działań jest taki sam: mała litera użyta doraźnie zamiast wielkiej może deprecjonować (choć nie jest to jedyny powód sięgania po małą literę zamiast dużej), duża użyta zamiast małej podkreśla rangę czegoś.