Wyraz plebiscitum jest rzeczownikiem częściowo nieodmiennym, jak wiele innych, pochodzących z łaciny, rzeczowników zakończonych w mianowniku liczby pojedynczej na -um. Nieodmienność dotyczy tu wyłącznie liczby pojedynczej. W liczbie mnogiej występuje regularna odmiana, z pominięciem zakończenia -um (np. M. plebiscita; D. plebiscitów; C. plebiscitom), por.

• Uchwały plebsu (plebiscita) uchwalane były na zgromadzeniach plebejuszy, pod przewodnictwem i na wniosek trybunów plebejskich.
• Tekst inskrypcji kończy się sankcją, w której została podkreślona nadrzędność Lex wobec innych aktów prawnych – ustaw, wniosków ustaw, plebiscitów lub uchwał senatu, a jej celem było uniknięcie sprzeczności w przypadku uregulowań w tej samej materii.