pokój
Dzień dobry,
zastanawiam się nad tematami obocznymi wyrazu pokój. W D. l.mn. poprawne są dwie formy: pokoi i pokojów. Jak w takim razie brzmi temat pierwszej formy: poko-i czy pokoi bez końcówka fleksyjnej. Jakie są tu oboczności, jeśli w miejscu „j” pojawia się „i”?
Temat przywołanego w pytaniu rzeczownika to: ⟨pokój⟩ (= /pɔkuj/). Jedyną wymianą, do jakiej dochodzi podczas odmiany rzeczownika w przypadkach zależnych, jest wymiana samogłoskowa /u/ do /ɔ/. Dopełniacz liczby mnogiej może przyjmować oboczną formę ⟨pokoi⟩ (= /pɔkɔji/), w której monografem ⟨i⟩ reprezentuje strukturę bifonematyczną /ji/. Wynika to z reguły ortograficznej, która nakazuje – mimo wymowy /ji/ – pisać po samogłosce samo ⟨i⟩, por. też np. nadzieja – nadziei, kolej – kolei, Goya – Goi, Złotoryja – Złotoryi. Nie ma zatem w omawianym wyrazie żadnej wymiany tupu: /j/ do /i/.