Nie znam powieści Wieczna księżniczka Philippy Gregory, więc trudno mi odpowiadać za taką czy inną decyzję tłumacza w sprawie polszczenia imion, gdyż – jak zaznaczyłem w swojej książce – decyzja zawsze należy w tym względzie do niego. Jednakże – jak czytam w streszczeniu powieści – bohaterką książki jest Katarzyna Aragońska, która w wieku trzech lat została zaręczona z księciem Walii, Arturem, synem i dziedzicem króla Henryka VII. Mamy zatem w powieści do czynienia z postaciami historycznymi i fikcyjnymi. Być może – podkreślam, że to tylko hipoteza – tłumacz postąpił zgodnie z obowiązującymi prawidłami i spolszczył imiona władców i ich małżonków, a w formie oryginalnej pozostawił imiona niewładców. I tak np. gdy mowa w powieści o Tomaszu Howardzie, to chodzi o Tomasza Howarda, trzeciego księcia Norfolk (tego jednak nie wiem, gdyż nie znam książki), a gdy występuje Thomas Grey, to jest to osoba, która nie ma formalnego tytułu króla, księcia itd., i dlatego występuje pod imieniem Thomas.
Francuski rodzajnik (przedimek) de/d’ może poprzedzać tytuły arystokratyczne lub nazwiska. Jeżeli występuje przed nazwiskiem, to wówczas stanowi jego integralną część i nie może być pomijany, por. np. Charles de Batz, Henri d’Aramitz. Jeśli natomiast wchodzi w skład spolszczanej nazwy osobowej władcy, powinien być także spolszczony. I taki też przykład dałem w swej książce na str. 94, por. Karol Filip z (dynastii) Burbonów, hrabia Artois (oryg. Charles Philippe de Bourbon, comte d’Artois), a nie: hrabia d’Artois.