potrzebować
Coraz częściej słyszę wypowiedzi, w których czasownik potrzebować łączy się z bezokolicznikiem, np. „Potrzebuję napisać odpowiedź”, „Potrzebuję tam iść”. Takie formy wydają mi się wyjątkowo nietrafione. Nauczony jestem używać czasownika potrzebować w połączeniu potrzebować czegoś, a nie potrzebować zrobić coś. Proszę o opinię, na ile moje uprzedzenie do formy potrzebować zrobić coś jest uzasadnione.
Z poważaniem
Jarosław Mężyk
25.03.2007
25.03.2007
Szanowni Państwo!Coraz częściej słyszę wypowiedzi, w których czasownik potrzebować łączy się z bezokolicznikiem, np. „Potrzebuję napisać odpowiedź”, „Potrzebuję tam iść”. Takie formy wydają mi się wyjątkowo nietrafione. Nauczony jestem używać czasownika potrzebować w połączeniu potrzebować czegoś, a nie potrzebować zrobić coś. Proszę o opinię, na ile moje uprzedzenie do formy potrzebować zrobić coś jest uzasadnione.
Z poważaniem
Jarosław Mężyk
Połączenie czasownika potrzebować z bezokolicznikiem od dawna budziło wątpliwości wielu osób, było postrzegane np. jako wpływ składni niemieckiej. Można jednak znaleźć przykłady użycia, które nie budzą zastrzeżeń, por. u Sienkiewicza: „Był małomówny jak wszyscy Grecy i potrzebował się wygadać” (cyt. za Małym słownikiem wyrazów kłopotliwych, który poświęca czasownikowi potrzebować obszerny artykuł).
Łączenie potrzebować z bezokolicznikiem zdarza się zwykle w zdaniach zaprzeczonych (i tylko w takim zakresie jest aprobowane przez słowniki poprawnej polszczyzny). Zilustrujmy to następującym przykładem: „Nie potrzebował się przedstawiać, wszyscy go znali z radia i telewizji” (Inny słownik języka polskiego).
Łączenie potrzebować z bezokolicznikiem zdarza się zwykle w zdaniach zaprzeczonych (i tylko w takim zakresie jest aprobowane przez słowniki poprawnej polszczyzny). Zilustrujmy to następującym przykładem: „Nie potrzebował się przedstawiać, wszyscy go znali z radia i telewizji” (Inny słownik języka polskiego).
Mirosław Bańko, PWN
