Kierując się etymologią, należałoby to wyrażenie pisać rozdzielnie, tzn. faktura pro forma. W potocznym języku księgowych pro forma jednak staje się rzeczownikiem rodzaju żeńskiego, np. „Co mam zrobić z tą wczorajszą proformą?”. Proces ten jest przykładem leksykalizacji, czyli zacierania motywacji znaku językowego. Na polskich stronach internetowych jest on też dość zaawansowany, gdyż faktura pro forma i faktura proforma są tutaj w zasadzie równoliczne. Jednak na bardziej miarodajnych pod tym względem stronach z domeny gov.pl pisownia rozdzielna, tj. faktura pro forma, ma wyraźną przewagę. Również w polskiej Wikipedii zastosowano pisownię rozdzielną.
Ciekawe, że w niektórych słownikach można znaleźć hasło proforma oznaczone jako archaizm i zaopatrzone w definicje: 'szkoła początkowa' oraz 'wstępna klasa w szkole'. Jak widać, to samo wyrażenie może być leksykalizowane wielokrotnie.