profesor doktor habilitowana
Czy w odniesieniu do promotora kobiety właściwa będzie forma: Praca napisana pod kierunkiem profesor doktor habilitowanej XY, czy Praca napisana pod kierunkiem profesora doktora habilitowanego XY? Uważałem za właściwą tę pierwszą postać, dlatego z zaskoczeniem przeczytałem w poradni pod hasłem biegła rewident i redaktor naczelna o wariantywności takich form (ze wskazaniem jednakże na rodzaj męski).
Dziękuję za odpowiedź.
Aleksander Durkiewicz, student piszący pracę.
28.04.2009
28.04.2009
Dzień dobry! Czy w odniesieniu do promotora kobiety właściwa będzie forma: Praca napisana pod kierunkiem profesor doktor habilitowanej XY, czy Praca napisana pod kierunkiem profesora doktora habilitowanego XY? Uważałem za właściwą tę pierwszą postać, dlatego z zaskoczeniem przeczytałem w poradni pod hasłem biegła rewident i redaktor naczelna o wariantywności takich form (ze wskazaniem jednakże na rodzaj męski).
Dziękuję za odpowiedź.
Aleksander Durkiewicz, student piszący pracę.
Poprawna jest forma podana jako pierwsza. Kobiety w wielu wypadkach nazywane są oznaczającymi stopnie, tytuły, funkcje, stanowiska rzeczownikami rodzaju męskiego. Rzeczownik męski jest w takich użyciach bardziej prestiżowy. Por. pani kierownik – pani kierowniczka, redaktor Kowalska – redaktorka Kowalska.
Rzeczowniki męskie odnoszące się do kobiet nie podlegają odmianie; jest to sygnałem, że oznaczają właśnie kobietę. Na przykład: „Myślę o doktor Nowak” (tj. o kobiecie), „Myślę o doktorze Nowaku” (o mężczyźnie). Jeżeli zaś do męskiego rzeczownika oznaczającego kobietę dodajemy przymiotnik, to musi on być rodzaju żeńskiego: Myślę o pięknej doktor Nowak, Myślę o profesor doktor habilitowanej.
W wypadku kobiet mających tytuł profesora doktora habilitowanego problem poprawnego ich nazwania pojawia się rzadko, ponieważ w piśmie stosowane są skróty. Napisze więc Pan na pracy: Praca napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Kowalskiej. A powie Pan na przykład: „Promotorem mojej pracy była profesor Maria Kowalska” – w mowie pomija się zazwyczaj człon doktor habilitowany. Natomiast w bezpośrednim zwrocie do adresatki człon ten w ogóle wystąpić nie może, np. „Czy pani profesor zgodzi się być promotorem mojej pracy?”.
Rzeczowniki męskie odnoszące się do kobiet nie podlegają odmianie; jest to sygnałem, że oznaczają właśnie kobietę. Na przykład: „Myślę o doktor Nowak” (tj. o kobiecie), „Myślę o doktorze Nowaku” (o mężczyźnie). Jeżeli zaś do męskiego rzeczownika oznaczającego kobietę dodajemy przymiotnik, to musi on być rodzaju żeńskiego: Myślę o pięknej doktor Nowak, Myślę o profesor doktor habilitowanej.
W wypadku kobiet mających tytuł profesora doktora habilitowanego problem poprawnego ich nazwania pojawia się rzadko, ponieważ w piśmie stosowane są skróty. Napisze więc Pan na pracy: Praca napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Marii Kowalskiej. A powie Pan na przykład: „Promotorem mojej pracy była profesor Maria Kowalska” – w mowie pomija się zazwyczaj człon doktor habilitowany. Natomiast w bezpośrednim zwrocie do adresatki człon ten w ogóle wystąpić nie może, np. „Czy pani profesor zgodzi się być promotorem mojej pracy?”.
Małgorzata Marcjanik, prof., UW