Przysłówek w polskim zdaniu może zajmować różne pozycje – ma to związek z hierarchią przekazywanych treści. Słowo bardzo zwykle stoi przed czasownikiem, por. „Jeśli będziesz bardzo chciał…” raczej niż: „Jeśli będziesz chciał bardzo…”. Jednak w konwencjonalnych zwrotach grzecznościowych bardzo częściej występuje po czasowniku: proszę bardzo, dziękuję bardzo. Konstrukcje o odwrotnym szyku – przez to, że rzadsze – zwracają na siebie uwagę i mogą być znakiem tego, że mówiący stara się być szczególnie uprzejmy. Z tego, że ktoś mówi np. proszę bardzo, a nie bardzo proszę, nie należy jednak wyciągać wniosku, że jest mało uprzejmy. Wiele zależy od tego, co nie wyrażone w słowach, np. od spojrzenia, gestu, tonu wypowiedzi.