W staropolskiej terminologii rodzinnej produktywne były formanty prefiksalne; na przykład w nazwach dalszych przodków występował prefiks pra-, por. prababka, pradziad, praciotka 'siostra dziadka', prastryj 'brat dziadka'. Konkurowały z nim dwa inne prefiksy: prze-, por. przeciotka 'siostra dziadka lub babki', przewuj 'brat babki', przestyj(ec) 'brat dziadka', oraz przed-, por. przedbabka, przeddziad, przedwuj, przedstryjec. Nazwy przedstryjec, przestryjec były też używane w znaczeniu 'brat pradziada'.