Milczy nie tylko SPP, ale i wiele innych słowników, gdyż przymiotnik od eutanazja jest w polszczyźnie mało rozpowszechniony i przez to jego forma jest nieustabilizowana. Na przykład w Archiwum Gazety Wyborczej forma eutanazyjny występuje tylko w dwóch dokumentach, eutanatyczny też w dwóch, prócz nich zaś trafia się eutanastyczny – tylko raz.
Kierując się analogią, należałoby dać pierwszeństwo formie eutanazyjny, por. liczne przykłady typu: okazja – okazyjny, kurtuazja – kurtuazyjny, inwazja – inwazyjny, finezja – finezyjny, telewizja – telewizyjny. Przykładów przemawiających za formą eutanatyczny jest mniej, por. afazja – afatyczny, frenezja – frenetyczny. Najmniej przykładów wspiera formę eutanastyczny, może tylko fantazja – fantastyczny, choć jest i para fantazja – fantazyjny, bardziej regularna.