Słowniki ortograficzno-interpunkcyjne w ogóle nie kodyfikują użycia spacji. Zagadnieniem tym zajmuje się więc siłą rzeczy edytorstwo. Kodyfikacja norm edytorskich opiera się przede wszystkim na kryterium uzualnym, lecz brane są pod uwagę także inne kryteria, jak np. funkcjonalne. W oparciu o to ostatnie kryterium można by stworzyć następującą regułę dotyczącą używania bądź nieużywania spacji w opisanym wyżej przypadku. Otóż spacji nie stawia się po kropkach wchodzących w skład skrótowców zapisywanych pojedynczymi, małymi lub wielkimi literami, np. m.in., c.o., k.p.a., s.a., s.l., p.n.e., A.D., D.O.C., S.A.S.E. Oddzielamy natomiast spacją skrócenia utartych wyrażeń, których poszczególne człony liczą więcej niż dwie litery, np. dz. cyt., op. cit., przyp. red., prz. Chr., red. nauk., rev. ed. Brak spacji sprawia, że powstają wieloliterowe twory, które nie poddają się rozmaitym zabiegom edytorskim, jak np. dzielenie na końcu wiersza.