Romanipen, także romanipe, romipen, romaimos, rromaniya (zróżnicowanie jest wynikiem podziału dialektalnego języka Romów), to po polsku ‘romskość; stan kogoś, będącego Romem’. Cecha, którą opisuje to wyrażenie, nie jest stała, można ją utracić w wyniku „skażenia” środowiskiem nieromskim. Podobnie jak inne tego typu rzeczowniki, również i ten nie ma form liczby mnogiej, a zatem będziemy go w języku polskim odmieniali wyłącznie w liczbie pojedynczej, np. „Ten Rom nie przestrzega już romanipenu’’, ewentualnie romipenu, romaimosu czy rromaniyi. Nieco inaczej traktuje się wariant romanipe, który w języku polskim, podobnie jak np. biennale i inne obce słowa zakończone na -e o wartości liczby pojedynczej, we wszystkich przypadkach będzie miał tę samą postać.