rozgłośnia radiowa
18.03.2014
18.03.2014
Czy wyrażenie rozgłośnia radiowa (dość często stosowane w mediach) jest błędem? W końcu rozgłośnia = radio, a więc przymiotnik radiowa wydaje się w tym wypadku zbędny. Czy nie jest to klasyczny przykład pleonazmu, czy mówiąc potoczniej – masła maślanego?Jest to, owszem, przykład dublowania treści, ale nie każde powtórzenie treści jest błędem.
Odpowiedź na pytanie, „czy nie jest to klasyczny przykład pleonazmu”, zależy więc od tego, jak rozumieć pleonazm. Jeśli wszelkie pleonazmy chciałby Pan zaliczać do błędów, to rozgłośnia radiowa pleonazmem nie jest. Jeśli natomiast przez pleonazm uważać wyrażenie zbudowane ze składników, których treść się powtarza częściowo lub całkowicie, to rozgłośnię radiową można zaliczyć do pleonazmów.
Z pewnością nie jest ona klasycznym przykładem pleonazmu. Klasycznym pleonazmem jest wrócić z powrotem albo cofnąć się do tyłu.
Odpowiedź na pytanie, „czy nie jest to klasyczny przykład pleonazmu”, zależy więc od tego, jak rozumieć pleonazm. Jeśli wszelkie pleonazmy chciałby Pan zaliczać do błędów, to rozgłośnia radiowa pleonazmem nie jest. Jeśli natomiast przez pleonazm uważać wyrażenie zbudowane ze składników, których treść się powtarza częściowo lub całkowicie, to rozgłośnię radiową można zaliczyć do pleonazmów.
Z pewnością nie jest ona klasycznym przykładem pleonazmu. Klasycznym pleonazmem jest wrócić z powrotem albo cofnąć się do tyłu.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
