ruski mir
nazwą ruski mir określa się koncepcję, w myśl której Rosja ma stanowić centrum świata wschodniosłowiańskiego. Jest to wyraz mocarstwowo-imperialnej tożsamości narodowej Rosjan. Jaką zasadę odmiany tego wyrażenia należałoby przyjąć – ruskiego mira czy ruskiego miru?
Pozdrawiam
16.06.2020
16.06.2020
Szanowni Państwo,nazwą ruski mir określa się koncepcję, w myśl której Rosja ma stanowić centrum świata wschodniosłowiańskiego. Jest to wyraz mocarstwowo-imperialnej tożsamości narodowej Rosjan. Jaką zasadę odmiany tego wyrażenia należałoby przyjąć – ruskiego mira czy ruskiego miru?
Pozdrawiam
Szanowna Pani,
wyrażenie, które Pani przywołała, funkcjonuje w polszczyźnie w dwóch postaciach – niezaadaptowanej do naszego języka (jako cytat): russkij mir oraz spolszczonej: ruski mir. Nawiązuje ono do nazwy organizacji Фонд „Русский мир” (dosł. Fundacja „Rosyjski świat”). Jego użycie w polszczyźnie nie jest skodyfikowane, a zatem musimy zdać się na zwyczaj używania podobnych konstrukcji. Szybka kwerenda wyszukiwarki Google wskazuje na to, że w formie spolszczonej (ruski mir) dopełniacz nieco częściej przybiera końcówkę -u (ok. 3500 użyć) niż -a (ok. 1400 poświadczeń). Myślę więc, że obie należy uznać za poprawne – pierwszą ze względu na tożsamość tej formy dopełniaczowej z genetiwem polskiego rzeczownika mir (‘szacunek, poważanie’, ‘pokój’), drugą – dlatego że jest ona właściwa dla rosyjskiego wyrazu mir (‘świat’). Forma niezaadaptowana (russkij mir) jest odmieniana w całości po rosyjsku (russkowo mira) i zdaje się to zgodne ze zwyczajem używania słów i wyrażeń o charakterze cytatów z języka rosyjskiego (por. Koniec Sowietskowo Sojuza nastąpił niebawem).
Z poważaniem
wyrażenie, które Pani przywołała, funkcjonuje w polszczyźnie w dwóch postaciach – niezaadaptowanej do naszego języka (jako cytat): russkij mir oraz spolszczonej: ruski mir. Nawiązuje ono do nazwy organizacji Фонд „Русский мир” (dosł. Fundacja „Rosyjski świat”). Jego użycie w polszczyźnie nie jest skodyfikowane, a zatem musimy zdać się na zwyczaj używania podobnych konstrukcji. Szybka kwerenda wyszukiwarki Google wskazuje na to, że w formie spolszczonej (ruski mir) dopełniacz nieco częściej przybiera końcówkę -u (ok. 3500 użyć) niż -a (ok. 1400 poświadczeń). Myślę więc, że obie należy uznać za poprawne – pierwszą ze względu na tożsamość tej formy dopełniaczowej z genetiwem polskiego rzeczownika mir (‘szacunek, poważanie’, ‘pokój’), drugą – dlatego że jest ona właściwa dla rosyjskiego wyrazu mir (‘świat’). Forma niezaadaptowana (russkij mir) jest odmieniana w całości po rosyjsku (russkowo mira) i zdaje się to zgodne ze zwyczajem używania słów i wyrażeń o charakterze cytatów z języka rosyjskiego (por. Koniec Sowietskowo Sojuza nastąpił niebawem).
Z poważaniem
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
